jueves, 6 de octubre de 2016

Artículo sobre os bosques de ribeira

A moitos corredores de montaña gústanlles os tramos de río, é algo que está a ser habitual na maioría dos trails en Galicia. Cruzar unha canle fluvial sen medo a mollarse é unha das cousas que máis diferencia ós que practican este deporte, unha sensación de liberdade, de non necesitar nada máis para atravesar esta barreira natural que como moito unha corda guía. Pero coidáchedes na importancia dos bosques que circunvalan as canles dos ríos?.


De feito a custodia destas formacións boscosas está asignada ás confederacións hidrográficas, e non é por casualidade xa que a súa presenza é fundamental para preservar a saúde dos ríos. 

E por qué é tan importante a presencia destas formacións arbóreas?. O primeiro e máis inmediato é que os que están en primeira fila da canle, en contacto coa auga, serven de suxeición coas súas raíces para que o curso de auga non modifique o seu trazado, e isto é máis importante en época de moita precipitación cando a canle desbórdase. Por iso as especies que están nesta zona teñen que ser moi tolerantes a vivir en contacto coa auga, incluso temporalmente somerxidas, como os bidueiros ou os amieiros, por exemplo.


Todos os traileros nalgún momento vadeamos un río case que metendo os pes na auga, e seguramente que algunha vez tropezado con algunha raíz que estaba o descuberto. Por iso é importante que as organizacións non abusen de facer uso estas zonas, xa que ó noso paso axudamos o seu deterioro e podemos causar danos ás árbores nesta zona que máis tarde terminen na morte do exemplar. Para iso están os sendeiros de pescadores, e porque ultimamente xa sabemos que todos teñen dereito a empregar o medio natural excepto as competicións de trail, por iso, dicimos, é incluso máis conveniente empregar sendeiros xa establecidos e que non sexapor nós que se abran novos, sobre todo en ecosistemas tan delicados como é este do que estamos a falar.

 A outra cuestión de suma importancia é o mantemento do ecosistema, a cuberta  vexetal, como sabemos cando corremos baixo dela, amortigua os contrastes térmicos  que existen fora dela, mantendo máis baixa a temperatura no verán e máis cálida no  inverno, e con iso conséguese que o ecosistema do río sea máis rico e biodiverso.

Por iso si a cuberta arbórea desaparece dun río, por un lado as sucesivas crecidas anuais modificarán a súa anchura destruíndo os taludes laterais, o aumentar a anchura (superficie de evaporación) diminúese a profundidade coa mesma cantidade de auga e con iso en verán auméntase a temperatura da auga máis fácilmente en toda a súa vertical, e isto ademais vese agravado pola ausencia da protección da follaxe que a mantiña máis baixa como falábamos antes. 

Desta maneira, a cantidade de auga doce dispoñible será menor pola maior evaporación existente, e a cantidade de especies que son capaces de vivir neste ambiente máis extremo, menor. De eiquí que si o que indicabamos antes sobre o paso de corredores de montaña nestas zonas podía perxudicar a protección dos taludes que ofrecen as raíces, en ausencia delas neste aspecto agrávase considerablemente.

Ademais fixádevos que si en toda a lonxitude dun río desaparece o seu bosque de ribeira, estes efectos multiplícanse polos km que teña dita conca, e co tempo converterase nun río morto e incluso sen auga na época estival.

Actualmente unha enfermidade fúnxica, que ataca ás raíces dos ameneiros, está a mermar a cantidade de exemplares desta especie que póboan os nosos ríos. E ante a gravidade do asunto a confederación do Miño-Sil xa comezou un programa de busca e selección de exemplares resistentes a esta enfermidade, para posteriormente repoboar con clons destas árbores ou dos seus descendentes se estes mostran esa mesma resistencia.



miércoles, 5 de octubre de 2016

III ULTRA GREDOS - por Manu



 Aunque muy bajo de forma física, el jueves me siento mentalmente fuerte para afrontar los 82 KM y 4.800 + del III Ultratrail de Gredos. Camino mirando al frente y zasss, le sacudo un canillazo a un gancho de remolque, en 10 minutos ya tenia 2 rodillas, y la cabeza empieza a dudar, ya que la rodillera de costumbre monta sobre la herida de la canilla. Bueeeno pues allá vamos .
 Viernes recojo a mi familia y a las 15:30 salimos para hacer 6 horas de coche, buscar la casa, recoger dorsal y a las 12 a dormir para levantarme a las 3:30. Se da la salida de los 146 corredores a las 4:30 y después de correr 10 minutos empieza la subida, unas 4 horas de paso ligero y bastones, que es lo que me pareció toda la carrera, bastones y más bastones, creo que corrí más con los brazos que con las piernas, incluso bajando. 


No estoy acostumbrado a correr en montañas de verdad, soy más de monte que de montaña, todo me parece inmenso y espectacular, va amaneciendo y se van iluminando esas moles de roca ante nosotros supongo que por eso no se me hizo demasiado dura. Eso y que me la tomé con calma desde un principio. Los últimos Km fueron más amenos por la compañía de 2 chavales estupendos con los que compartí los últimos 30 Km de pista aburrida con dolor de pié incluido. 


Entramos en meta con la noche una vez más como compañera. No tuve mucho tiempo de disfrutar de Candeleda, pero en la plaza había terrazas a tope y un ambiente espectacular. Agradecer la cantidad y calidad de los voluntarios, siempre atentos y muy alegres aunque los avituallamientos fueran un poco cutres y repetitivos. Claro que en meta lo arreglaron con cervecita y embutido. Os la recomiendo pero con más tiempo para poder disfrutar de Candeleda.



 
Design by Free blogger Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | GreenGeeks Review